dinsdag 7 oktober 2014

Stilte

Stilte.....
Voor eeuwig thuis gehaald, mijn grote voorbeeld, mijn oma....
Daar ben ik al een aantal dagen stil van.
Niet te veel wil ik er over kwijt, wel dat ik dankbaar ben dat ik haar mocht vertellen hoeveel bewondering ik voor haar heb gehad, en nog steeds heb. Dat zal niet veranderen.
Dankbaar voor wie ze was voor mij, mn ouders en ons gezin....
Een vriendin stuurde ons dit gedicht...
Oma hield van vlinders.... speciaal....
schilderde een prachtige vlinder.....
In stilte....

Een lieve groet

Een kleine fladdervlinder
vloog zomaar op mijn hand
ik zag de vleugeltjes
heel transparant
zo broos en teer
zo wondermooi gevormd

en na wat rusten
vloog het weg
ik keek het heel lang na
het vloog zo hoog in´t blauwe
tot ik alleen een stip nog zag
ik hoorde zacht
dag dag mijn lief

het was mijn eigen stem

Ik was verdrietig
en ook blij
omdat ik wist
ergens kwam
ik weet niet waar vandaan
dit vlindertje
met en lieve groet van jou
voor mij

liefs Zus en Trijntje

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Laat gerust een berichtje achter ....