donderdag 26 maart 2015

Luisterend bidden

Gisteravond was de eerste avond van de cursus luisterend bidden.
De cursus bestaat uit vier avonden van elk 2,5 uur.
Voorwaarde 1 was dat voor mij, want dit was en is prima te overzien.
Vier avonden dat lukt me.
Huiswerk ja dat zou er ook aan vast zitten... Prima, voor 4 avonden ook prima te doen.

Door een stel kennissen werd ik keurig op tijd opgehaald. Eerst beginnen met een bakje koffie. De groep bestond uit 15 personen inclusief mijzelf. Was wel de vreemde eend in de bijt. Iedereen kwam uit dezelfde gemeente en kende elkaar dus goed. Alleen ik kwam uit een andere gemeente en kon dus alleen het stel kennissen.
Prima vind ik dat. Ook wel lekker eigenlijk een beetje anoniem zijn in een groep.

De cursusleidster was een prettige persoon om naar te luisteren.

Nu maakte ik al geruime tijd gebruik van het stilte dagboek van Mirjam vd Vegt
http://www.mirjamvandervegt.nl/
Haar Boek vind ik zeer prettig in gebruik en door haar stilte tour met Ronald Koops had ik destijds al meer geleerd over de stilte en het leren luisteren.

Met die achtergrond stapte ik de avond in.
Luisterend naar bijbelgedeelte, wat hoor je er in, wat zegt dit gedeelte jou.
Vragen als wat ik jou lievelings gedeelte uit de bijbel en waarom. Niet alleen het andwoord: nou omdat ik er zoveel aan heb of ja dat is het al heel lang, maar echt het waarom. Waarom specifiek dit gedeelte. Wat maakt dit gedeelte of deze tekst nou voor jou speciaal.

Veel stilte, lezen denken, schrijven en over spreken. Een echte inleiding zeg maar. Voor sommige waren de eerste 5 minuten stilte al vreselijk lang. Toen we later 10 minuten stil stonden bij een tekst was dat voor sommige heel zwaar. Stilte is iets wat wij zo weinig meemaken, of ervaren. Echte stilte. Het moment proeven, ruiken, ervaren met al je zintuigen. Gods Liefde inademen en alle zorgen uitademen zei Thalita Nawijn een keer. En zo ervaar ik die stilte periode elke keer weer.

Volgende keer gaan we het hebben over het opzetten van je gebedsmap.
Iets waar ik persoonlijk (niet zo uitgebreid) wel denk wat mee te kunnen.
Binnen ons gezin hebben we het veel over het gebed en staat het gebed ook echt centraal.
Ook kijkend naar wat is er met onze gebeden gebeurd. We walsen zo snel door vaak over de dingen die we aan Jezus hebben voorgelegd. Heer wilt u ons helpen met, bij....
Maar wanneer iets dan heel fijn of goed i gegaan vergeten we vaak God te danken voor hetgeen Hij bewerkstelligd heeft.
God gebruikt ons, stuurt ons, luisterend naar ons. Nu hoop ik nog meer naar hem te leren luisteren....

Als laatste kregen we de tekst uit Numeri 6 vers 23 tot 26 mee.
Wees daar eens stil over. Kijk eens wat deze tekst die je misschien elke week in de kerk hoort, wat deze tekst tegen jou zegt.

Mijn pen gepakt en als eerste de tekst over geschreven.
Nog eens gelezen en nog eens.....
Er naar gekeken en opeens op de plekken waar u stond schreef ik mijn eigen naam op.

De Here zegent ....

























De Here zegent jou! hij beschermt jou! Hij zal jou genadig zijn!
Prachtig om te lezen.... Vul je naam maar eens in... Prachtig!
Elke week weer horen wij inderdaad deze tekst bij het verlaten van de kerk, elke week weer luister je naar het woord u.
Maar hoe zal ik er zondag nu naar luisteren??


Liefs Zus en Trijntje

maandag 23 maart 2015

Bemoedigingen...

Soms is het gewoon even op.
Het gezinsleven slokt je op. Je hebt veel dingen te doen. De kids, het huishouden, de activiteiten die je in de kerk doet, op school of als vrijwilliger bij de sportclub of verzorgingshuis in de buurt.
Alles kost tijd. Maar de tijd die je hebt voor jezelf is schaars.

Soms zijn we op het einde van ons kunnen.

Deze link hieronder kreeg ik van de week doorgestuurd van mijn moeder.
Het verwoord zo mooi hoe het eigenlijk dan zou moeten zijn.
Voor mij echt een bemoediging voor deze week!
Hopelijk ook voor jou....

http://www.bemoedigingssite.nl/bemoediging_van_de_week.html

(Joh 2:1-12)
1 Op de derde dag werd er een bruiloft gevierd te Kana in Galilea, waarbij de moeder van Jezus aanwezig was. 2 Ook Jezus en zijn leerlingen waren op de bruiloft uitgenodigd. 3 Toen de wijn opraakte, wendde de moeder van Jezus zich tot Hem en zei: ‘Ze zitten zonder wijn.’ 4 Jezus antwoordde: ‘Wat hebben ik en u daarmee van doen, Vrouwe? Mijn uur is nog niet gekomen.’ 5 Zijn moeder zei tegen de dienaren: ‘Wat Hij u ook beveelt, doe het maar.’ 6 Nu stonden daar zes stenen waterbakken ten behoeve van het Joodse reinigingsgebruik, elk met een inhoud van twee tot drie metreten. 7 ‘Doe die bakken vol water,’ beval Jezus hun. Ze deden ze vol water, tot de rand toe. 8 Vervolgens zei Hij: ‘Schep er nu wat uit en breng het naar de tafelmeester.’ En ze deden het. 9 De tafelmeester proefde het water dat wijn was geworden, maar wist niet waar die vandaan kwam; de dienaren die het water geschept hadden wisten het wél. De tafelmeester riep dus de bruidegom 10 en zei: ‘Iedereen schenkt toch eerst de beste wijn, en de gewone pas wanneer er al flink gedronken is. Maar u hebt de beste wijn bewaard tot het laatst!’ 11 Dat was het begin van Jezus’ tekenen, te Kana in Galilea. Hij openbaarde zijn heerlijkheid en zijn leerlingen geloofden in Hem.
12 Daarna vertrok Hij met zijn moeder, zijn broers en zijn leerlingen naar Kafarnaüm, waar ze enkele dagen bleven.
(Willibrord vertaling)

Gezegende week gewenst....
Liefs Zus en Trijntje

maandag 16 maart 2015

Voorjaarskriebels

Pfff echt aan het weer ligt het nog niet... Alhoewel...
Een aantal dagen terug was het prachtig weer en toen begon het lichtelijk al te kriebelen. Hup naar buiten om de buitenboel te doen. Ramen zemen, stoepje boenen, deuren even goed afsoppen.
Oke het begin is er.
Van het weekend binnen door gezet. De grote kast in de woonkamer gedeeltelijk onder handen genomen. De eerste helft zit er op.
Al het speelgoed er uit gehaald, gesorteerd. Wat stuk was weg gegooid, wat voor te kleine kids was er uit gehaald voor de kringloop. kinderboeken ook gelijk even uitgezocht.
Onze kleine diva hielp goed mee. Kijk mama dat is voor baby's en dat is voor baby's/ We schoten goed op samen. Aan het einde van de rit hadden we zelfs een plank over in de kast. Leeg gewoon!

Op maandag werk ik altijd in de kringloopwinkel in het dorp naast ons.
Super vind ik dat. Even lekker niets. Gewoon even verstand op nul en gaan. Een paar uurtjes (z'n 5 a 6 uurtjes) even tijd voor mezelf.
M'n hubbie werkt dan normaal vanuit huis dus is er dan voor de kids tussen de middag en uit school. Meestal streef ik er naar om rond de klok van 4 uur weer thuis te zijn.
Dan zijn de jongens ook net thuis en kunnen we met z'n allen even een kopje thee drinken en de dag doorspreken.

Vandaag eenmaal thuis zat de opruimwoede nog in mijn lijf.
Eerst even kopje koffie met manlief en de kids drinken. De kids een kopje thee. Koekje er bij. Even bijkletsen gezellig. Daarna hup naar zolder. Even geen zin in de kast in de woonkamer. Die komt van de week wel weer.
Op naar zolder. Onze slaapkamer.
Zelf ben ik erg slecht in kleding. Kleding voor de kids koop ik graag maar voor mezelf.


Nu ging ik rigoureus huishouden in mijn kledingkast.
Tot mijn verbazing haalde ik er ruim 1 vuilniszak uit met kleding die ik al in geen jaar (of veel langer) aangehad had. Zelfs vond ik 2 kledingstukken, een tuniek en een shirtje van VOOR ons trouwen!!!! Mijn man kwam niet meer bij toen hij ze zag. Dat ga je toch niet meer aan trekken hoop ik he?! was zijn reactie. (let wel we zijn nu bijna 16 jaar getrouwd!)




Het wordt wel tijd om eens voor mezelf te gaan winkelen. Nu ben ik daar echt slecht in. Meestal kijk ik op rommelmarkten, kringloopwinkels, of op de koningsdag wel voor mezelf of ik iets leuks zie. Maar ,eestal kom ik dan met niets voor mezelf thuis en des te meer voor de kids of manlief.
Er zal toch verandering in moeten komen.
Mijn plan staat vast. M'n hubbie zei t nog; Je ben meer dan mama alleen hoor, koop eens wat leuks, je mag er ook goed uit zien toch?

Oke hij maakt een punt.
Nu de aanpak nog...
Das weer een volgende uitdaging.
Inmiddels staan er nu 2 vuilniszakken met kleding en speelgoed klaar voor de kringloop en is er een vuilniszak met kleding die stuk of anders was de kliko in gegaan.

Rust en ruimte in je kast is rust en ruimte in je hoofd zeggen ze...
We gaan t meemaken of dat zo is :)

Nu snel nog even naar boven de laatste dingetjes opruimen...

Liefs Zus en Trijntje

donderdag 12 maart 2015

Leven bij de dag

M'n vorige blog ging er al over...
Een vol hoofd, druk, spanning, veel....

Zo gaat het nog steeds.
Een paar maanden geleden had ik vreselijke jeuk op mijn hoofd en benen.
Dat bleek spanning te zijn. Deze week is dat weer terug helaas.
Ahh wat vervelend zeg. Blijven jeuken zonder dat er iets zit of iets aan de hand is.
Puur van de spanning.

Gelukkig wordt het weer beter. Daar ben ik echt zo blij mee. Die heerlijke zonnestralen in de tuin.
Gewoon lekker in de tuin kunnen rommelen met onze kleine diva. Al is het maar de ramen lappen met het zonnetje er bij, het onkruid van de winter weg halen en de passiflora die de winter goed heeft doorstaan weer op binden.
Heerlijk om te zien dat de lente er aan komt.

Daar knap je toch echt alweer zo van op...

Met onze middelste kanjer zijn we het vervolg traject in gestapt. De jeugdriagg van de week voor een intake gesprek bezocht. Wat een spanning gaf dat vooraf zeg. Wetende dat je weer je hele verhaal moet vertellen. Wetend dat onze kanjer weer met de billen blood moet voor zijn gevoel. Weer alles vertellen, weer zeggen wat je voeld en denkt en meemaakt. Het was goed. We hebben echt een goed gesprek gehad. Nu is weer de tijd van het wachten aan gebroken. Eerst gaan ze met elkaar om de tafel om te kijken wat het behandel plan / stappenplan gaat worden. Toenw e vroegen hoelang we daar op moesten wachten was de reactie snel... "Het is erg druk dus ik denk dat we u over 3 weken contacten wanneer we weer bij elkaar komen en wat we dan gaan doen...." 3 weken wachten. wachten op een nieuwe datum voor een nieuw gesprek, een onderzoek misschien of....
Geen idee....

Onze kanjer heeft het zo goed gedaan. Zo ongelooflijk trots zijn we op onze kanjer. Het ging prima....
Nu wachten....

M'n hubbie is inmiddels weer 4 halve dagen aan het werk. Spannend is dat ook weer. Elke dag als hij thuis komt is het toch weer spannend. Hoe is het gegaan. Hoe voelt hij zich, wat zal hij zeggen....
Er is hem geadviseerd om na het werk de mountainbike te pakken en een uurtje te gaan fietsen. Dat doet hij geregeld en ik moet zeggen... Heerlijk! Eerst even z'n kop legen voordat hij echt thuis komt met zijn verhalen. De helft is dan al afgezwakt merk ik.

Morgen voor het eerst met z'n manager om de tafel over projecten die lopen en moeten worden opgepakt. Hij ziet er als een berg tegenop. Daardoor merk je toch spanning in huis.
Maar ook nu weer stap voor stap dag bij dag.
Mijn kalender bekijk ik per dag. Niet meer vooruit. Sta voor stap.
Voor mij staat er morgen ochtend een koffieochtend op de agenda met een vriendin. Heerlijk. Even bij praten. Even gewoon gezellig zitten en koffie drinken. Niets moet....

Tijd nemen voor de dag, voor elkaar voor het moment.

God laat ons niet los. Laat mij niet los...
Ook al gaan we door een moeilijkere periode heen, God is er bij dag aan dag.
Dat ervaar ik elke dag weer.
Geen een stap hoef ik alleen af te leggen want ik weet dat Hij er bij is.
God is met ons een plan begonnen en maakt dat af!
























Elke dag sta ik met God op en ga ik met God naar bed. Daardoor kan ik aan wat ik moet dragen op dit moment. Dat is goed. Meer dan goed.
Ookal voelt het soms zo zwaar.... Het is niets in vergelijking wat Jezus voor mij heeft gedaan.

Dankbaar ben ik dat ik mag ervaren dat er altijd iemand met mij meeloopt waar mijn reis ook heen gaat...

Vader gaat mee.....

De zon komt op maakt de morgen wakker....
Mijn dag begint met een lied voor U.... En wat er ook gebeurd en wat mij mag overkomen....
Laat mij nog zingen als de avond valt....
Looft de Heer om mijn ziel!!

Gezegde dag vandaag....

Liefs Zus en Trijntje

woensdag 4 maart 2015

Beetje stil, beetje op....


Het is al even wat stiller op mijn blog....

Gisterochtend gezellig met een stel vrouwen, vriendinnen mijn verjaardag gevierd hier thuis.
Een heel gezellige ochtend gehad. Echt jarig mogen voelen.

En dan vandaag...
Vandaag even letterlijk stil gezet. Moe... zo intens moe!
Al dagen zo intens moe...
Gisteravond om 17.00 uur mijn bed in gekropen en vanmiddag om 13.00 uur er voor het eerst uit gekropen. En nog steeds mega moe.

Vanmiddag moest ik met onze middelste kanjer naar de psycholoog. Voor de laatste keer.
Dat was we even een dingetje.
Ze is zwanger, dus kocht onze kanjer een schattig babypakje bij de prenatal.
Schattig. Zo trots als hij op dat cadeautje was.
Samen op weg naar het dorp verderop voor het laatste gesprek daar. Afsluiten, afronden....

We hebben een heel erg goed gesprek gehad.
Een open en eerlijk gesprek waarin ze naar onze kanjer uitte hoe mega trots ze we niet op hem is.
We zijn er nog lang niet, maar hij heeft a zoveel geleerd, en wij als ouders ook.
Hij uit zich nu veel beter en dat is al zo vee gewonnen.
Daardoor weten we meer hoe hij zich voelt, wat er in hem omgaat.
Zo ongelooflijk dankbaar voor de vooruit gang die we kunnen zien. Ondanks dat we weten dat we er nog lang niet zijn.
Het traject gaat door.
Onze volgende halte is de gespecialiseerde ggz. Een nieuwe fase. Met weer onderzoeken, weer praten, weer tips, weer....
Maar we staan er zeer voor open. We willen leren begrijpen, eren ervaren hoe onze kanjer zich voelt, hoe hij de dingen ziet en ervaart.
Weer door leren waar we gebleven zijn, en hopelijk er zo achter komen hoe onze kanjer lekkerder in zijn vel kan komen te zitten.

Trots op waar we nu al zijn gekomen. Trots op hoe onze kanjer alles heeft ondergaan. Trots dat hij wilde leren, wilde groeien, wide begrijpen. Gewoon heel trots op onze kanjer.

Volgende week woensdag is het zover. Dan worden we s'morgens verwacht met z'n drietjes. Onze kanjer, mijn hubbie en ikzelf. Spannend, heel spannend, maar wat kijken we er ook naar uit.

Onze kanjer vertelde hoe het nu op school gaat end at hij nu durft te zeggen als iets niet gaat zoals hij wil of hoopt of had verwacht. Hij krijgt meer les in een klein groepje. De leerkracht maakt nogal eens "grapjes"als dat zijn sommen uit groep 3 weet je die niet? of kan je dat niet lezen, moet je mijn brilletje even lenen?
Opmerkingen die je kunt zien als een grapje. Voor hem is dat een regelrechte ramp. Of het nu tegen hem gericht is of niet hij vind het vreselijk. Propt het op en is thuis mega explosief.
De psychologe zei.
Weet je kanjer, in de Bijbel staat het heel mooi beschreven dat je tong as een tweesnijdend zwaard is.
Je kunt dingen zeggen die voor een ander heel anders over komen.
We zijn blij dat hij nu aangeeft dat het hem pijn doet, ookal denkt de lerares het is een grapje.
Daardoor is hij rustiger...
Zo fijn....

Eke avond leg ik de namen van onze Kinderen in Vaders handen.
Hij gaat mee, ook de nieuwe stap in!

















Liefs Zus en Trijntje