Werk in uitvoering.... Werken aan mezelf!

Het is al even stil rond mijn blog.
Hopelijk kan ik nu weer de draad oppakken en regelmatiger schrijven.
Dat heb ik ook echt nodig merk ik aan mezelf.

Even een aantal weken terug in de tijd.
Wat waren het drukke hectische weken zeg. Een grote sponsorloop organiseren is een enorme klus. We deden de voorbereidingen met z'n zessen, maar ik voelde een enorme druk als eind verantwoordelijke van het geheel.
Die druk werd steeds groter en manlief had het allang gezien....
maar ik nog niet.
Doorgaan. Niet zeuren, niet stoppen maar doorgaan.
Alles op me nemen wat een ander liet liggen. Het gevoel van het moet gebeuren en goed ook kwam steeds om de hoek kijken.
Het zou en moest een geweldige dag worden en daar zou ik persoonlijk voor zorgen.
Al kostte het mij enorm veel energie en vreugde.....

De week er voor waren vooral voor mijn gezin geen pretje.
Alle tijd die er in de dagen zat gebruikte ik voor de sponsorloop.
Niets anders was er in beeld. Gelukkig heb ik een man getrouwd die enorm helpt waar nodig is.
Ook het huishouden liet ik links liggen. Eten kwam voor de rest wel op tafel maar mezelf gunde ik amper tijd om te genieten van het eten.

De dag zelf was 1 groot feest.
Jong en oud genoten van deze dag en er is een waanzinnig mooi bedrag opgehaald.
Tinka doet prachtig goed werk en daar wil ik mij voor inzetten. Inzetten uit volle borst, maar ....

Niet meer ten koste van alles.

De dagen er na waren vreselijk voor mij.
Er moest nog van alles "na geregeld" worden maar mijn lijf protesteerde.

Vorige week woensdag hadden we weer gesprek bij het Riagg voor onze middelste kanjer.
Dit keer ging het alleen niet over hem maar over mij.
Hoe ben je opgevoed, wat heb je mee gekregen van je ouders.
Hoe heb je je jeugd ervaren, je tienertijd.
Nooit heb ik enig negatief iets over mijn jeugd/tiener jaren bedacht of uitgesproken.
Maar nu....
Er waren vragen die steeds dieper kwamen. Wat vond je er van dat je zus ziek was en alle aandacht kreeg en nodig had. Nooit heb ik daar iets negatiefs over gezegd of gedacht, zo ook nu niet. Maar ze bleef doorvragen. Niet naar oppervlakte maar naar de diepere lagen.
Lagen die ik nog nooit had aangeraakt, ervaren, bedacht of gevoeld had.
Al snel kwam ze er mee dat ik vanaf mijn tiener jaren mij een houding had aangeleerd om mensen te "pleasen" Niet bewust, maar juist vooral onbewust.
Als ik maar normaal doe dan heeft een ander geen last van mij, als ik maar voor de ander zorg dan zijn ze vast tevreden, ik doe die dingen wel anders moeten zij het doen....
Mijn man beaamde direct wat deze psychologe benoemde. "Dat ben jij precies!"
We hebben een heel erg indringend gesprek gehad wat nog veel dieper ging dan ik hier nu schets.
Eng vond ik het, eng om zo kwetsbaar te zijn voor je gevoel.
En dan vooral te bedenken dat ik die houding dus, zeer ongemerkt, maar we doorgeef aan mijn kinderen. Om er vooral voor te zorgen dat andere geen "last"van je hebben, dat je ten alle tijden voor andere moet klaar staan.
En ook al zeg ik dat niet met woorden tegen ze. Ik laat het ze zien door mijn doen en laten heen.
Nu moest ik dus met mijzelf aan de slag gaan.
Wat zijn dat intens zware dagen geweest zeg, en nog.
Nog lang niet ben ik eruit wat er nu daadwerkelijk moet gaan veranderen aan mij en bij mezelf. Zo ongelooflijk lastig om zo naar jezelf te kijken.
Gelukkig kan ik er onwijs goed met mijn hubbie over praten.

Hij zei van de week: "Dit komt goed, echt! ook al voelt dat nu nog niet zo, het komt goed. Je bent al zo goed op weg en ik ga je helpen"

Gister de laatste avond van luisterend bidden gehad.
Bijbel gedeelte waarover we lazen met elkaar en vooral stil werden om Gods stem te horen was de gedeeltes van Martha en Maria. Martha stelde haar huis open, was aan het werk en Maria zat bij Jezus. Het tweede gedeelte was dat hun broer Lazarus al vier dagen in het graf lag toen Jezus langskwam en hem opwekte.
Die twee verhalen hebben we overdacht belezen, geluisterd. Elke keer weer kwam in mijn gedachte dat ik mocht gaan zitten zonder reden.
Dat is iets wat ik zo eng vind.
Zitten zonder reden.
Ik hoef mij niet te verantwoorden
. Ik hoef dus niet te zeggen waarom ik dingen niet doe. Gewoon zitten zonder reden.
Dingen niet meer beetpakken zonder in de verdediging te schieten.

Dankbaar ben ik dat Jezus dat tegen mij wil zeggen.
Inderdaad ben ik een Martha....
Maar ik mag ook een Maria zijn....
Gewoon zijn, zonder reden.....

Ik ben er nog lang niet....
Maar een ding weet ik wel. Moe zijn en nu mijn lijf tijd geven om te herstellen mag gewoon. Gewoon zonder reden.
Lichamelijk ben ik intens moe, al 2 weken een enorme koortslip en ben ik 2 weken te vroeg maar nu alweer 1,5 week lang ongesteld. Mijn lijf is van slag, mijn hoofd is van slag en ik ben van slag.

Onze kids hebben nu vakantie.
Ben nu het huishouden weer aan het oppakken, maar geniet ook van de momenten met mijn kids en man. Want ik heb geleerd dat ïk mag zitten zonder reden!" Dat is wat ik de komende tijd wil gaan leren en doen. Samen een boekje lezen met de jongste, lekker wandelen met de oudste en met de middelste ergens een ijsje eten. Zonder dat ik me ga verantwoorden tegen een ander. Gewoon omdat Jezus dat tegen mij zegt!

Liefs Zus en Trijntje

Opdat ik U zien zal...

Manieren van spreken....

Gisteravond weer naar de cursus luisterend bidden geweest.
de tweede avond.
Misschien had ik teveel aan mijn hoofd, was ik te druk in mijn lijf, maar de aandacht kon ik er minder bijhouden dan de eerste avond.

De avond stond onder andere in het teken van de verschillende manieren waarop God tegen ons spreekt.
Hoe kunnen wij Gods stem leren verstaan.
Als eerste denk ik dat we moeten beginnen met tijd maken om te leren luisteren.

Als ik naar mijzelf kijk en mijn man heb ik ook in onze verkeringstijd maar ook zeker de jaren in ons huwelijk tijd moeten nemen om hem te leren verstaan.
Om het simpel te zeggen: Mijn man praatte soms in het engels tegen mij, maar ik sprak alleen maar frans tegen hem terug. We verstonden elkaar niet...
Daardoor kan er misverstand ontstaan, ruis op de lijn...
Je moet tijd en energie steken in het leren luisteren en verstaan van elkaar. Elkaar leren verstaan kost dus veel tijd en energie.
En ook al versta je elkaar na een tijdje, dan nog moet je contact blijven maken, energie er in blijven steken om de lijn helder te houden.
In de afgelopen periode dat mijn man weer thuis zat met burnout klachten zijn er zeker momenten geweest dat we engels en frans tegen elkaar spraken.
Elkaar leren en blijven verstaan....

Tijd...
Prioriteit....

Waar leg jij de prioriteit.
In de cursus zijn we aan het leren om in de ik vorm te spreken.
Ik vind, ik ervaar, ik....

Als ik naar prioriteiten kijk dan ligt mijn lat voor 1 op 1 contact met God de laatste tijd niet zo hoog.
Ik stop wel veel tijd en energie in Zijn werk en Zijn plan, maar echt 1 op 1 tijd....

Daar moet ik dus zelf mee aan de slag. Dat kan geen ander voor mij doen.
Zoekend naar de manier die voor mij werkt.
Een aantal keren weg geweest op weekend om tijd door te brengen met God, en ook wandelen in Gods natuur spreken mij enorm aan. Juist in de stilte spreekt God tegen mij. De eva's zomerwandeling heb ik vorige editie gedaan. Dat heeft mij toen heel veel gebracht.
http://www.eo.nl/magazines/eva/artikel-detail/artikel/evas-zomerwandeling/

Maar er zijn vele manieren waarop God tegen mensen spreekt.

1: God spreekt als eerste tegen ons door Zijn woord. Door de bijbel.

Gods woord lezen en leren verstaan kost tijd.

Maar door regelmatig Gods woord te lezen leer je ook Zijn stem verstaan.

Wat zegt God tegen mij in dit gedeelte, wat wil God mij zeggen of duidelijk maken.

En dan vooral de vraag. Wat ga ik er mee doen?

2:  http://www.jongerenbijbel.nl/bijbel/lezen/1%20korintiers/6,19-20/markeer-selectie/

In 1 korintiers 6 vers 19 staat dat ons lichaam een tempel is waar God zelf woont. 

Hij spreekt dus ook in ons hart, onze gedachten, gevoelens, emoties.....

3: God spreekt door andere mensen heen.

andere gelovige die jou God laten zien. Door een preek misschien, of een vriend die je over een ervaring verteld die hij of zij met Jezus heeft gehad. Door een gebed dat iemand uitspreekt. 

geloofsvrienden, mensen om je heen die ook in God geloven zijn dus van groot belang in jou relatie met God.

Het i prachtig als je bijvoorbeeld een bidpartner hebt. Iemand waarmee je samen bid of iemand die voor jou bid in jou noden. Als je zelf niet (meer) kan bidden bid er iemand anders voor jou.

4: In de natuur.... de stilte...

Gods natuur is zo onmenselijk mooi. Daar echt tijd in doorbrengen brengt je vaak zo dicht bij God.

5: Door het gebed heen... en dan niet het even snel een gebed. Natuurlijk kan God ok dan tot je spreken, maar het tijd nemen voor gebed. Spreken met God.

Hem groot maken, stil worden bij Hem. Bij de Vader op schoot kruipen.....

Luisteren naar wat Hij jou te zeggen heeft.

6: Door muziek

God spreekt door ons ook zeker door muziek heen.

Een lied wat in je opkomt, een tekst die zo binnen komt. Je zo raakt, je draagt, je....

Muziek is een prachtige manier van communiceren.

Ook zelf muziek maken, God groot maken door je stem of spel. Echt in contact komen met God.

7: Door dromen en visioenen.

Beeldend dingen zien. God laat zich zien....

God wil echt contact met ons.
Hij is de eerste die de stap heeft gezet. Nu ligt de bal bij ons....


Willen wij Gods stem verstaan.

Ons gebed zal moeten zijn zoals in efeziers 1 vers 18 staat:



 18 Hij zal met zijn licht in jullie hart schijnen. Daardoor zullen jullie weten wat jullie nog zullen krijgen. Jullie zullen dan werkelijk kunnen begrijpen wat voor geweldige erfenis Hij aan de gelovigen gegeven heeft. (passage uit de bijbel in gewone taal)





Ik ben geen grote voorstander van de bijbel in gewone taal, maar hier staat het wel voor iedereen denk in taal die te begrijpen is.

Voor mij persoonlijk kan ik zeggen dat  ik God het beste versta in de stilte in de natuur, door muziek heen of door woorden die ik lees, hoor....
Dit is voor iedereen weer anders. Gelukkig maar. Iedereen vertaat God op een andere manier. Het ene niet beter dan het ander. Zeker niet zelfs...
Maar ik moet wel contact blijven maken, tijd vrij blijven maken om het contact goed te houden.
Om God te blijven verstaan. En dat gaat met vallen en opstaan. De ene week gaat het beter dan de ander. Dat mag....
Ik ben dankbaar dat God als eerste naar mij toegekomen is.
Nu mag ik zeggen: "Hier ben ik Heer, uw dienstmeisje luistert"

Gezegende week allemaal....
Liefs Zus en Trijntje

Radio uitzending voorbereiden....

Een mail sturen naar de radio. De lokale radio dan wel te verstaan.
Maar toch. De mail was er uit vorige week en al snel was daar de reactie.
Jullie als thuisfront van www.tinkahelpt.com zijn welkom in de uitzending.
Slik!

Een aantal weken geleden was ik al samen met een mede organisator van de sponsorloop op de radio geweest om te vertellen over waar we mee bezig zijn. 18 april organiseren we een grote sponsorloop. Tinka komt er speciaal voor over naar Nederland. Spannend allemaal.
Met een team van 6 enthousiaste personen zijn we druk aan het voorbereiden.
De laatste puntjes op de i.
Sponsors zoeken voor spullen als schmink tot springkussen en van flyers tot sponsorenveloppe.
Stukjes schrijven voor de plaatselijke krant, nieuwsbrieven en de website.
Er komt veel bij kijken, maar het is ook ohh zo leuk om te doen.

En nu dan de radio. Maar dan over het hele Tinka avontuur. Van Nederland naar Brazilie en nu in Thailand. Wat wij als thuisfront doen, wat de acties zijn die we houden en vooral wat ons motiveert om dit te doen.

Vandaag kwam de presentator van het programma alles met ons doornemen.
Een echte voorbereiding dus.
Nummers uitzoeken en de onderwerpen die we gaan behandelen alvast bespreken....

De eerste opzet staat.
Muziek die Tinka en ons aanspreekt uitgezocht.
Van het nummer als "Breng ons samen" van Sela tot het nummer wat hierboven te vinden is....

Dat nummer heeft mij diep geraakt.
Laat het bij mij beginnen. Hier zijn mijn handen om ze te gebruiken, mijn voeten om ze te sturen waarheen U maar wil.....
Hoe toepasselijk op wat Tinka daar in dat verre Thailand doet. Maar ook hoe toepasselijk op wat wij hier in Nederland doen.
God gebruikt ons ook. Heeft ons op deze plek neergezet om Hem te dienen, te helpen waar Hij dat nodig vind. Het stukje thuisfront zijn heeft Hij aan ons gegeven. Zodat we onze talenten, die we ook van Hem hebben mogen ontvangen, in mogen zetten.
Niet ver weg, niet ergens waar ik mij niet op mijn plek zou voelen, want Hij kent mij door en door. Nee gewoon in Nederland, maar wel aan het werk voor Zijn grote plan!
Van het werk IN Zijn grote plan.
Daar mogen we allemaal onderdeel van uitmaken.
Daarvoor heeft hij ons geroepen.

Juist nu maakte dat nummer mij heel duidelijk dat God mij gebruikt. Dankbaar ben ik daarvoor dat ik onderdeel van Zijn geweldige plan ben.
En niet alleen ik mag een onderdeel daarin zijn. Ook mijn zus met wie ik het thuisfront vorm. Tinka ver weg in Thailand maar God roept ook jou om op te staan.
Je handen te openen en te zeggen "Hier ben ik Heer" zeg maar waar u mij hebben wil.
Zegt u maar wat ik kan en mag doen.

Zo mogen we Pasen in gaan. Wetend datgene wat Jezus allemaal voor ons heeft gedaan op deze Goede vrijdag. Vertrouwend op dat Jezus met ons meegaat op de weg die we gaan.

In dat vertrouwen wil ik jullie hele gezegende paasdagen toewensen en hoop en bid ik dat God ook jullie en mijzelf duidelijk wil laten zien wat Hij voor ons voor ogen heeft.....

Gezegende paasdagen allemaal....

De uitzending meeluisteren...
Dat kan op http://www.radioaalsmeer.nl/ dinsdagavond van 20.00 tot 21.00 uur.

terugluisteren kan vier weken lang via: http://www.radioaalsmeer.nl/uitzending-gemist/07-04-2015/

Liefs Zus en Trijntje