zaterdag 29 augustus 2015

Eerste twee weken school zitten er op

Zo... de eerste twee weken schol zitten er weer op.
Het was weer even wennen zoals bij iedereen denk ik.
Het op tijd opstaan, spullen pakken, huiswerk maken, wel of niet spelen met vriendjes.
Het ritme moet weer even gezocht worden en ook het "schema" hoe deen we de dagen in moet weer even in een nieuw schooljaar jasje gestoken worden.
De eerste weken na de school vakantie zijn bij ons altijd een soort van ontdekkingsweken.
Wat is handig qua spelen, genoeg tijd hebben voor huiswerk, sport, clubs, "computer/tablettijd" ook zo een waar echt even naar gekeken moet worden.
Maar nu de eerste twee weken er weer op zitten begint er weer structuur te komen in de dagen.

De oudste is gestart op de middelbare school.
Hoe groot wil je de omschakeling hebben zeg... pff....
S'morgens spreek je wat af met een vriendin en dan zegt zoonlief de avond er voor "oja, morgen zijn de eerste twee les uren uitgevallen hoor"
Dag planning! niks samen op de bank met een kop koffie....

Dat is echt wel even wennen en omschakelen moet ik zeggen.
Je eigen dag loopt zo ook veel anders.
Niet meer s'morgens alleen thuis of met je kleine diva, maar opeens je grote kanjer de eerste 3 en zelfs 1x 4 uur vrij...
Het levert ook heerlijke momenten op.
Als onze kleine divan op dinsdag naar de peuterspeelzaal gaat kunnen we samen koffie drinken en heerlijk kletsen. Ook weer leuk, maar nieuw en wennen.
Wennen aan wat we allemaal prettig vinden, hoe we het zien, wat we afspreken.

De week hebben we nu aardig in kaart weten te brengen en we hebben met elkaar een aantal duidelijke afspraken gemaakt waar we de eerste week tegen aan liepen en dus anders moesten.

Onze middelste kanjer vind de druk op school alweer erg hoog worden dus moesten wij keuzes voor hem gaan maken.
Op Maandag spelen we met kindjes uit de straat
Op Dinsdag fietst hij tussen de middag met zn nichtje naar huis en brengt hij haar ook om kwart over 3 thuis. Dan kan hij daar nog even blijven spelen als hij dat wil.
Op Woensdag mag hij afspreken met iemand van school,
Op Donderdag speelt hij weer met kindjes uit de straat,
en op Vrijdag mag hij afspreken met iemand van school.
De komende 5 Zaterdagen gaat hij de hele dag naar zeilles van 10.00 tot 17.00 uur.
Intensieve dagen dus daarom heen niet te veel plannen.
Zondag naar de kerk en lekker thuis, naar t bos of....

Dit schema hebben we gemaakt omdat de eerste week hij elke dag met een vriendje van school wilde spelen en daarna echt vreselijk moe thuis kwam. Afgelopen week ons aan dit schema gehouden en ik moet zeggen dat dat echt een stuk beter verliep.

Dan nog z'n heikel punt de computer en tablet.
Daar zijn we zeer strak en duidelijk is.
de computer/tablet mag gebruikt worden tot 17.00 uur.
Daarna niet meer.
Wanneer we dat daarna nog toestaan merken we dat zo slechter in slaap komen, drukker iin hun lijf zijn. Dat willen we voor hunzelf niet...
Wanneer hij om vijf uur uit moet kan iedereen nog even spelen of.... voordat we gaan eten.
Ook huiswerk maken doen we t liefst s middags en niet pas s avonds om 21.00 uur.
Onze oudste kanjer heeft er een handje van om echt op het aller aller laatste moment te bedenken o ja even m'n rooster bekijken op de computer want stel je voor dat er iets verandert is. (dat bedenkt hij dan om 21.30 uur of zo...)
Dat willen we dus niet meer.
S middags heeft hij daar tijd zat voor.
Evenals de telefoon van onze oudste kanjer. Die gaat niet mee naar boven en ligt s avonds in de oplader net als de tablet. En tijdens het eten nemen we geen telefoon op.
Dan hebben we even quallity time...
Als het belangrijk is bellen ze wel weer...

Dus gister middag zat ik met onze oudste kanjer zijn rooster voor komende week in zijn agenda te schrijven. Zo hoeft hij niet elke dag achter de pc om te kijken welke lessen hij heeft. Ook gelijk het huiswerk er bij schrijven.
Toch wel een beetje wennen om hem ook te leren om die structuur in zijn systeem aan te brengen. Niet alles op het laatste moment.
Want doordat hij alles op het laatste moment doet (ook tas inpakken s'morgens pas) kwam hij afgelopen vrijdag te laat op school. Nou daar was hij wel van geschrokken want dat gaat niet zoals op de basisschool. Snel zitten en klaar....
Vrijdagmiddag stond hij gelijk zijn boeken op te zoeken voor aan staande maandag. Een goede les dus.

Kijk je wil ze ook niet vastleggen aan allerlei regels. We willen ze leren om de juiste keuze te maken. Doordat hij te laat was op school heeft hij geleerd dat de structuur die wij hem aandroegen nog niet zo gek waren. Onze taak is hem daarin nu te begeleiden en sturen.

En echt t liefst loop ik elke keer te roepen: "heb je je tas al ingepakt, is je huiswerk al af, enzenz...."
Toch moet ik dat proberen los te laten en hem zelf dingen laten ondervinden. Wij hebben dingen aangedragen en nu is het zijn "taak" om het op te pakken of...

Ach en dan smelt ik ook weer als ik hem een sms stuur (naar school) met succes vandaag lieverd!
En dat je dan een sms terug krijgt met 'I love you mam!'

Het is leren, wennen, ondervinden, onderuit gaan en weer door gaan.
Ik vind het ook machtig interessant om te zien hoe hij verandert.
En echt ik hoop dat wanneer we 5 weken verder zijn iedereen zijn draai heeft gevonden en dat de nieuwe planning en regels werken en er bij iedereen inzitten.
Ook bij onszelf!

Zo nieuwsgierig hoe dat bij andere ouders gaat....


Liefs Zus en Trijntje





woensdag 19 augustus 2015

Starten op school

Kleintjes worden groot....
Zo, wat gaat de tijd toch snel.
Vanmorgen werden we gebeld door de toekomstige juf van onze kleine diva.

We stonden samen de bonen af te halen.
Onze kleien diva op het krukje bij het aanrecht de helft van de zak bonen afhalen.
Extra veel gekocht omdat het zo goedkoop was, even blancheren en de vriezer in.
Ze vind het heerlijk om me dan te helpen. Al keuvelend over van alles en nog wat ging de telefoon.

De juf van school belde om ons te informeren over wanneer onze diva naar school mag.
Wat kijkt ze er naar uit, maar ze moet nog even geduld hebben.
Eerst maar een mail sturen naar de peuterspeelzaal om op te zeggen.
Direct gaan er dan bij mij allerlei radars werken:
Wat is leuk om te trakteren op de peuterspeelzaal als ze afscheid neemt.
Wat zullen we de juffen geven, of toch iets voor het hele klasje.
In ieder geval krijgt de klas een grote bak met stoepkrijt.
Onze diva vind het geweldig om met stoepkrijt te spelen en te kleuren...
Dat kan vast ook prima op het schoolpleintje.
mmm....
denken, zoeken, nog harder denken.
Ach ik heb nog even.

Maar wat geniet ik nu dus nog even dubbel en dwars van haar aanwezigheid zo om me heen.
Samen keutelen in de keuken, hoe simpel... bonen afhalen...
Samen genieten van een beker limonade en een kop koffie in de zon s'morgens om tien uur.
Samen een puzzel maken in pyama,
Samen op de bank een boekje lezen,
Samen prikken en daarna kleuren, of pimpampet spelen....
Wat zal ik dat straks ook weer missen.

Ach iedereen zal er wel last van hebben als de "laatste" eenmaal naar school toe gaat.
Een thuis periode sluiten je dan toch af.


Maar eerst nog even heerlijk een paar weekjes genieten van het samen zijn....

Ze roept me al,

"zullen we samen........."



Liefs Zus en Trijntje


zaterdag 8 augustus 2015

Tranen van vreugde en geluk

Op het aller laatste moment besloten we afgelopen week na een heerlijke vakantie in Frankrijk een tent aan te schaffen en nog een paar dagen in eigen land op stap te gaan.
Het moest vlakbij het werk van mn hubbie zijn zodat hij heen en weer kon pendelen.
Onze oudste kanjer ging een week op kamp en de vooruitzichten qua weer waren heerlijk dus....
Internet afstruinen naar een .... boerderij met kleine camping.
In Driehuizen vonden we een biologische boerderij die daarnaast een kleine camping hadden.

Eerst samen met onze kleine diva voor 1 nachtje er heen. Onze middelste kanjer logeerde bij opa en oma. Vanaf het welkom door de boerin voelde we ons meer dan welkom en thuis.
De tent was prima en makkelijk op te zetten. Nadat m'n hubbie uit zijn werk kwam stond de tent binnen een uur kant en klaar. Onze dagen op de boerderij konden beginnen. De fietsen waren mee dus samen met de kleine diva heerlijk door de landerijen gefietst. Boodschapjes doen, bootjes kijken, wat drinken op een bankje kijkend naar de koeien die lopen te grazen in het weiland.
De zon die hoog aan de hemel schijnt.

De volgende dag kwam onze middelste kanjer ook naar de boerderij.
Het eerste moment was even wennen. Wij wisten al waar we waren, onze tent stond al, voor hem was alles nieuw.
Die eerste tijd had hij het erg moeilijk. En wij met hem. We wilde hem helpen met de tent opzetten, m alles laten zien, maar dat viel fout.... Wat is het toch ook een leerproces zeg voor onszelf.
Hoe te praten, te sturen, te laten, aanvoelen, niets doen....
Eenmaal gegeten was het tijd om de boerderij te ontdekken en binnen een uur genoot hij van elk moment.
Mee de koeien halen van het land, mee helpen met melken. Ohh wat heeft onze kanjer genoten zeg.
S'morgens om 6 uur stond hij met overall en laarzen aan klaar om de boer te helpen met de koeien halen uit het weiland. Vol trots, glimmend van oor tot oor kwam hij om even half negen vertellen dat hij niet alleen geholpen had in de melkput maar dat hij daarna ook poep mocht vegen!

Elke minuut was voor hem bijzonder, was fijn, aangenaam.
Mee op de trekker om 4 uur lang gras te maaien op het veld. Hobbelend in een trekker naast de boer. Hij genoot van elke minuut.
En hoe meer hij genoot, hoe meer ik genoot van zijn ontspannenheid, zijn rust, zijn houding.
Hij voelde zich daar zo intens gelukkig.
Ook hebben we heerlijk gefiets met z'n drietjes en ook die momenten waren intens puur en echt bijzonder. De zon die scheen, de vogels die je hoorde kwetteren, de schapen die je hoorde blaten en de koeien die je s'morgens om even half zeven wakker loeide. Wat een intens bijzondere dagen waren dit zeg!

 



Toch zaten de dagen er vandaag weer op en moesten we afscheid nemen van een plek waar hij zich zo fijn voelde de afgelopen dagen.
Het viel hem zwaar, en daardoor ons als ouders ook om hem zo verdrietig te zien. Echt verdrietig omdat hij zo intens had genoten van elke minuut die hij daar geweest was.

Wij vonden het een zeer bijzondere plek en hebben onze kanjer beloofd dat we er terug zullen komen.

Wat jammer dat er bij ons in de directe omgeving geen boerderij is, althans wij weten er geen, waar onze kanjer zo nu en dan eens met de boer mee zou kunnen draaien.

De boer van de camping, maar ook zijn vader, zei dat onze kanjer graag alles observeert, veel vragen stelt en oprecht geïnteresseerd is en dat hij hem zag genieten.
Machtig mooi vind ik dat als iemand dat over jou kanjer zegt.

We hebben de boer en zijn vrouw een taart gegeven.
Als blijk van waardering voor wat ze ongemerkt allemaal doen.
De boer zei dat hij er zelf ook zo van geniet als iemand zo geïnteresseerd is. Maar hij doet t wel. Geeft hem klusjes, vraagt m toch mee om te maaien, te melken, de koeien te halen, poep over het veld uit te rijden en zo kan ik wel even doorgaan.

Wat een bijzondere mensen en wat een bijzondere paar dagen waren dit zeg.

Dit was een zo niet geplande vakantie.
vijf dagen die op ons pad kwamen in vierentwintig uur tijd.
vijf intens gelukkige dagen die ik voor geen goud had willen missen.

Vanmorgen liep ik in alle stilte om 7 uur over het veld toen de zon op kwam....
Al tranen biggelend heb ik God gedankt,
Aan Hem alle eer!!

Een paar zinnen uit een prachtig nummer van Hillsong United wat duidelijk maakt hoe dankbaar ik ben op dit moment.....
Er is niemand zoals U
Alle eer geven we aan U
Dank u voor het leven wat U aan ons gaf
Al onze hoop is in U
Laat Uw gezicht op ons schijnen Heer




Liefs Zus en Trijntje