zaterdag 8 augustus 2015

Tranen van vreugde en geluk

Op het aller laatste moment besloten we afgelopen week na een heerlijke vakantie in Frankrijk een tent aan te schaffen en nog een paar dagen in eigen land op stap te gaan.
Het moest vlakbij het werk van mn hubbie zijn zodat hij heen en weer kon pendelen.
Onze oudste kanjer ging een week op kamp en de vooruitzichten qua weer waren heerlijk dus....
Internet afstruinen naar een .... boerderij met kleine camping.
In Driehuizen vonden we een biologische boerderij die daarnaast een kleine camping hadden.

Eerst samen met onze kleine diva voor 1 nachtje er heen. Onze middelste kanjer logeerde bij opa en oma. Vanaf het welkom door de boerin voelde we ons meer dan welkom en thuis.
De tent was prima en makkelijk op te zetten. Nadat m'n hubbie uit zijn werk kwam stond de tent binnen een uur kant en klaar. Onze dagen op de boerderij konden beginnen. De fietsen waren mee dus samen met de kleine diva heerlijk door de landerijen gefietst. Boodschapjes doen, bootjes kijken, wat drinken op een bankje kijkend naar de koeien die lopen te grazen in het weiland.
De zon die hoog aan de hemel schijnt.

De volgende dag kwam onze middelste kanjer ook naar de boerderij.
Het eerste moment was even wennen. Wij wisten al waar we waren, onze tent stond al, voor hem was alles nieuw.
Die eerste tijd had hij het erg moeilijk. En wij met hem. We wilde hem helpen met de tent opzetten, m alles laten zien, maar dat viel fout.... Wat is het toch ook een leerproces zeg voor onszelf.
Hoe te praten, te sturen, te laten, aanvoelen, niets doen....
Eenmaal gegeten was het tijd om de boerderij te ontdekken en binnen een uur genoot hij van elk moment.
Mee de koeien halen van het land, mee helpen met melken. Ohh wat heeft onze kanjer genoten zeg.
S'morgens om 6 uur stond hij met overall en laarzen aan klaar om de boer te helpen met de koeien halen uit het weiland. Vol trots, glimmend van oor tot oor kwam hij om even half negen vertellen dat hij niet alleen geholpen had in de melkput maar dat hij daarna ook poep mocht vegen!

Elke minuut was voor hem bijzonder, was fijn, aangenaam.
Mee op de trekker om 4 uur lang gras te maaien op het veld. Hobbelend in een trekker naast de boer. Hij genoot van elke minuut.
En hoe meer hij genoot, hoe meer ik genoot van zijn ontspannenheid, zijn rust, zijn houding.
Hij voelde zich daar zo intens gelukkig.
Ook hebben we heerlijk gefiets met z'n drietjes en ook die momenten waren intens puur en echt bijzonder. De zon die scheen, de vogels die je hoorde kwetteren, de schapen die je hoorde blaten en de koeien die je s'morgens om even half zeven wakker loeide. Wat een intens bijzondere dagen waren dit zeg!

 



Toch zaten de dagen er vandaag weer op en moesten we afscheid nemen van een plek waar hij zich zo fijn voelde de afgelopen dagen.
Het viel hem zwaar, en daardoor ons als ouders ook om hem zo verdrietig te zien. Echt verdrietig omdat hij zo intens had genoten van elke minuut die hij daar geweest was.

Wij vonden het een zeer bijzondere plek en hebben onze kanjer beloofd dat we er terug zullen komen.

Wat jammer dat er bij ons in de directe omgeving geen boerderij is, althans wij weten er geen, waar onze kanjer zo nu en dan eens met de boer mee zou kunnen draaien.

De boer van de camping, maar ook zijn vader, zei dat onze kanjer graag alles observeert, veel vragen stelt en oprecht geïnteresseerd is en dat hij hem zag genieten.
Machtig mooi vind ik dat als iemand dat over jou kanjer zegt.

We hebben de boer en zijn vrouw een taart gegeven.
Als blijk van waardering voor wat ze ongemerkt allemaal doen.
De boer zei dat hij er zelf ook zo van geniet als iemand zo geïnteresseerd is. Maar hij doet t wel. Geeft hem klusjes, vraagt m toch mee om te maaien, te melken, de koeien te halen, poep over het veld uit te rijden en zo kan ik wel even doorgaan.

Wat een bijzondere mensen en wat een bijzondere paar dagen waren dit zeg.

Dit was een zo niet geplande vakantie.
vijf dagen die op ons pad kwamen in vierentwintig uur tijd.
vijf intens gelukkige dagen die ik voor geen goud had willen missen.

Vanmorgen liep ik in alle stilte om 7 uur over het veld toen de zon op kwam....
Al tranen biggelend heb ik God gedankt,
Aan Hem alle eer!!

Een paar zinnen uit een prachtig nummer van Hillsong United wat duidelijk maakt hoe dankbaar ik ben op dit moment.....
Er is niemand zoals U
Alle eer geven we aan U
Dank u voor het leven wat U aan ons gaf
Al onze hoop is in U
Laat Uw gezicht op ons schijnen Heer




Liefs Zus en Trijntje

1 opmerking:

  1. Wat geweldig dat je jongen het zo naar zijn zin gehad heeft! Dan geniet je zelf ook.
    Het is waar, als mensen oprecht geïnteresseerd zijn is dat erg leuk, dan wil je ze vaak verder laten kijken.
    Wij zijn blij dat bij ons de koeien weer aan het (nieuwe) voerhek kunnen vreten, onze jongens hebben ook prima geholpen en vieren n dubbel vakantie met uitslapen ;-)

    BeantwoordenVerwijderen

Laat gerust een berichtje achter ....