woensdag 25 oktober 2017

Uitwaaien

Zeven uur. De wekker gaat.
Het rolluik zit nog dicht dus het is aarde donker in de kamer. Het kleine lampje even aandoen en langzaam wakker worden. Het hele huis is verder nog in diepe rust.
Eerst het ene been er uit, pff koud...
Met een aantal minuten ben ik dan toch wakker genoeg om er uit te gaan.
Een aantal dagen geleden van de trap gevallen dus alles is nog aardig beurs en tijf, en dat hoofd! als ik een nieuwe kon bestellen had ik het direct gedaan.
Het bonkt wat af.
Met een paracetamol in m'n mond trek ik mijn schoenen aan. Half 8 is het inmiddels. Even de hond uitlaten.
De hond staat te springen van blijdschap. Zij is meer wakker dan ik.

De voordeur van het nachtslot halen en onze middelste kanjer uitzwaaien.
Hij mag vandaag weer naar school. De taxibus staat weer voor de deur. Klaar om hem naar school te brengen. Even zwaaien en daar gaat hij. Net als ik, en onze Sartje. Hup de wind in.

Met flinke tegenwind loop ik heerlijk naar de poel. De westeinderplas officieel. Echt even bij het water over de dijk uitwaaien zo op de vroege morgen. Het is nog donker en er loopt werkelijk niemand. Heerlijk!
De golven slaan tegen de kant aan met hun witte kragen van schuim.
Saartje probeert er in te happen...
Op het water is het ook stil. Er is geen boot te vinden. Wat een rust zeg.

Op de vissteiger even stilstaan en de dag beginnen.
Heer gaat u vandaag weer met mij mee. Samen de nieuwe dag tegemoet.
Ons nichtje is jarig. Een dag met een hobbel zeggen we maar.
Deze dag kan ik niet alleen aan. Zo op de steiger staand kijkend over het water besef ik mij dat God door de wind heen wil zeggen dat zelfs als het stormt Hij mij niet loslaat. Hij gaat vandaag mee.
De nieuwe dag in.
Met de wind in mijn rug, Gods hand die mijn rug vasthoud loop ik tevreden en met een open blik terug naar huis.
Vandaag kan ik aan!

Samen met Hem kan ik deze dag weer aan.
Eenmaal thuis eerst koffie. Zo de dag kan beginnen!!

Liefs Zus en Trijntje


dinsdag 24 oktober 2017

verstuurd....

Bloed zweet en zelfs tranen hebben het mij gekost.
Maar vanmorgen toch op verzenden gedrukt.
Afgelopen maand ben ik naar een cursus geweest van ark media.
Geef je schrijftalent een kans.
Wat een bijzondere dag was dat zeg.
Mega spannend en zelfs daar menig traan gelaten boven het schrijven omdat ik het zo spannend vond. Er was tenslotte 'de' uitgever die feedback gaf op je schrijven.

Zo kreeg je een foto te zien en een kleine tekst en moest je 25 minuten later teeug naar t zaaltje komen met je klare verhaal....
En dan te bedenken dat ik al in geen weken door familie omstandigheden had geschreven.

Ik kan je zeggen t gaf veel bibbers.

Nu hadden we een schrijfopdracht mee gekregen.
Schrijf een gedicht, artikel, kort verhaal, kinderverhaal o.a met als onderwerp "als ik zwak ben ben ik sterk"

Je raad het al....
Het heeft mij weer bloed zweet en veel tranen gekost.
En weet je.... Het verhaal wat ik als eerste had geschreven na de cursusdag heb ik na wat schaafsels vandaag ingestuurd.

Na laten lezen door andere ivm taal fouten is hij dan nu echt de deur uit.
Ik kan er niets meer aan doen...
Nu is het afwachten.
Wachten op de feedback...
Toch vind ik het mega spannend. De bibbers in mijn knieen. Spannend wanneer hoor ik iets...
Ik zal moeten afwachten.

11 november mag ik voor de 2e cursusdag heen. Nu al zin in. Tot die tijd...
Ach schrijf ik hier, op mn laptop en in mn map lekker door. Weggooien zoals ik veel deed, dat doe ik niet meer. Dat was het eerste wat ik daar leerde.
Nooit iets weggooien van papier.

Wie weet komt het ooit van pas.....




Liefs Zus en Trijntje

zaterdag 21 oktober 2017

trots

Onze middelste kanjer zit alweer een aantal weken op school.
En het gaat heel erg goed.
Wat zijn wij dankbaar zeg met de mails die we nu krijgen.
Geen verwijten of dingen die niet goed gaan. Gewoon mails met positieve verhalen.
Echt wat zijn we blij zeg.

De eerste schooldag was voor ons allemaal een enorme hobbel. We zouden hem zelf naar school brengen maar de taxibus stond op eens zomaar voor de deur. Het was niet goed doorgekomen dat hij pas later in de week zou aanhaken met de taxi.
Maar onze kanjer was zo rustig en wilde wel met de taxi mee. Ach de chauffeur was er nu toch.
Sterk zijn en uitzwaaien maar.
Wat heeft hij het goed gedaan en wat heb ik toen hij weg gereden was gehuild zeg!
pff daar heb je dan weer dat loslaten ahhh ik wil niet momentje. Maar het was geweldig goed gegaan.
Trotse ouders zijn we. Zijn prestaties gaan op school ook omhoog. Puur om het feit dat ze hem begrijpen. Het is een verademing dat het dus ook anders kan dan de afgelopen jaren op de basisschool.
Als je dan zo eens terug leest op je eigen blogs denk ik wel wat is er veel afgetobd met hem. Wat heeft hij veel voor zijn kiezen gehad.
We zijn blij dat hij nu op het juiste plekje voor hem zit. Een klas die goed voeld, een toffe juf, een taxichauffeur die ik nooit meer kwijt wil en een blijer vrolijker en beter in zijn vel zittende zoon.
Wat willen we nog meer....

Blij en dankbaar.

Vandaag zijn we heerlijk uit eten met zn vijven geweest. De verjaardag vieren van mijn hubbie.
Wat vorig jaar onmogelijk was is nu gelukt!
Van 5 tot half 9 in een restaurant (sushi) gezeten. En hij heeft meer dan genoten.
Oke nu is zijn hoofd mega vol en lukt het hem absoluut niet om te slapen maar ach... we hebben hiervoor een top avond gehad dus dat nemen we op de koop toe.

Echt hij heeft de afgelopen 3 maanden zulke sprongen vooruit gemaakt.
hoe trots kun je zijn als moeder.....


zaterdag 14 oktober 2017

Als alles anders loopt

Een aantal maanden geleden schreef ik over een sprong in het diepen.
Het huis verkoop klaar maken en op zoek naar een nieuw thuis.

We hebben verschillende huizen bezocht met een makelaar.
Zelfs in verschillende plaatsen zijn we wezen kijken.
We zagen tuinen waar we op slag verliefd op zouden kunnen worden tot
huizen waar we het liefst zo snel mogelijk van weg wilde lopen.

En dan gebeurd een aantal weken geleden iets wat je hele wereld op
z'n kop zet.
Niet bij ons in het gezin maar bij Zus.
Alles staat stil in een klap.

Stil staan. Vast genageld. niet verder kunnen gaan met wat je wilde, wat je droomde.
Ons gevoel en verstand zeggen nu: je kan hier nu niet weg.

Stilgezet worden in je dromen.

Wat een verdriet en onzekerheid heeft dit gebracht.
Te intens om op te schrijven.

Het heeft er wel toe geleid dat mijn hubbie per (bijna) direct
ouderschapsverlof is gaan opnemen voor de komende twee jaar.
1 dag in de week minder werken om zo rust in zijn hoofd te krijgen en
dingen te kunnen oppakken die.....

Stil gezet worden.
Dat hebben we de afgelopen jaren al verschillende keren gehad.
Stilgezet worden. Vaak gaat dat samen met heel veel pijn en verdriet.

Er zijn de afgelopen weken al heel wat tranen gevloeid.
En toch ben ik elke morgen weer intens dankbaar dat ik, dat wij het niet
alleen hoeven doen. We hebben een hemelse Vader die met ons mee gaat
op ons pad. Of we nou stil gezet worden of door kunnen gaan met onze dromen
en plannen. Hij is er bij. Er bij in onze strijd. Er bij in onze blijdschap, ongeloof en zelfs woede. Hij is er bij!
Dankbaar voor Zijn liefde en trouw!!


Liefs Zus en Trintje

donderdag 12 oktober 2017

nationale....

Nationale krokettendag.
Natuurlijk! Het schijnt elke dag een speciale dag te zijn.
Van de week was het nationale krokettendag.
Nog nooit van gehoord.
Ik werdt die dag getact in een bericht op fb.
Tagg diegene die jou vandaag op een kroketje moet trakteren..
De tagg kwam van een vriendin van mij.
Ze had mijn insta foto gezien en moest toen aan de nationale krokettendag denken.

Onze kleine diva is jarig. 6 jaar geworden.. Een heuze diva. Liefste liefde prachtig mooie me9d. (Totaal onbevooroordeelde moeder)
Ze is geweldig en 6 jaar!

Tussen de middag mocht ze kiezen wat ze wilde eten.
Nanlief was thuis aan t werk dus at gezellig mee.
Oke, de combi was wat vreemd maar he... Ze is jarig, dan kan alles.

Daarom stond er als lunch op t menu: poffertjes met kroketten!!

Wow... En dat op nationale krokettendag.
Savonds aten we, om t plaatje compleet te maken, patat.
Natuurlijk met kroketten.

Ook mocht ze op school trakteren.
Groente wilde ze trakteren. Ik had nog gevraagd of ze iets anders wilde, cakjes
Of.... Maar nee t moest groente worden.

Dus om 7 uurs morgens stond ik groenteschuitjes in elkaar te flansen.
Een halve paprika (geel/orange/rood) met een komkommertje en wortel er in.
Dipsausje in t midden van t dienblad. Klaar!
Gewapend met 33 schuitjes ging ze naar school.

Ze had er 3 over!!
Het was een groot succes.
Oke het nam wel wat werk met zich mee maar deze doorgewinterde
Mama van 3 had dit keer wel aan het "gezonde tussendoortje"
Van school mee gedaan.

Dus om die krokettendag een beetje te compenseren had ik
Onbewust best wel mn best gedaan.
Diva blij, kids op school blij, mama blij.

Maar ja wat zal t morgen weer voor dag zijn?
Straks is t nationale bhloze dag.... Nou dan sla ik over hoor!!


Liefs Zus en Trijntje

dinsdag 10 oktober 2017

kalmere zee

Huizenhoog denderen de golven tegen haar leven aan.
Niets zag ze aankomen, totaal onverwacht is dit haar aangedaan.

Een vloedgolf wordt zo op het strand neer gekwakt.
Ze probeerd nog te zwemmen, iets vast te pakken, maar zakt.

Volhouden, rug recht, dwars tegen de stroom in.
Vechten, alleen heeft dat nog wel zin?

Heer help haar in haar bitter zoute tranen.
een weg naar omhoog te banen.

Een weg over een kalmere zee,
Windstil en glad hoeft niet, maar gaat U wel met haar mee?


Liefs Zus en Trijntje