Uitwaaien

Zeven uur. De wekker gaat.
Het rolluik zit nog dicht dus het is aarde donker in de kamer. Het kleine lampje even aandoen en langzaam wakker worden. Het hele huis is verder nog in diepe rust.
Eerst het ene been er uit, pff koud...
Met een aantal minuten ben ik dan toch wakker genoeg om er uit te gaan.
Een aantal dagen geleden van de trap gevallen dus alles is nog aardig beurs en tijf, en dat hoofd! als ik een nieuwe kon bestellen had ik het direct gedaan.
Het bonkt wat af.
Met een paracetamol in m'n mond trek ik mijn schoenen aan. Half 8 is het inmiddels. Even de hond uitlaten.
De hond staat te springen van blijdschap. Zij is meer wakker dan ik.

De voordeur van het nachtslot halen en onze middelste kanjer uitzwaaien.
Hij mag vandaag weer naar school. De taxibus staat weer voor de deur. Klaar om hem naar school te brengen. Even zwaaien en daar gaat hij. Net als ik, en onze Sartje. Hup de wind in.

Met flinke tegenwind loop ik heerlijk naar de poel. De westeinderplas officieel. Echt even bij het water over de dijk uitwaaien zo op de vroege morgen. Het is nog donker en er loopt werkelijk niemand. Heerlijk!
De golven slaan tegen de kant aan met hun witte kragen van schuim.
Saartje probeert er in te happen...
Op het water is het ook stil. Er is geen boot te vinden. Wat een rust zeg.

Op de vissteiger even stilstaan en de dag beginnen.
Heer gaat u vandaag weer met mij mee. Samen de nieuwe dag tegemoet.
Ons nichtje is jarig. Een dag met een hobbel zeggen we maar.
Deze dag kan ik niet alleen aan. Zo op de steiger staand kijkend over het water besef ik mij dat God door de wind heen wil zeggen dat zelfs als het stormt Hij mij niet loslaat. Hij gaat vandaag mee.
De nieuwe dag in.
Met de wind in mijn rug, Gods hand die mijn rug vasthoud loop ik tevreden en met een open blik terug naar huis.
Vandaag kan ik aan!

Samen met Hem kan ik deze dag weer aan.
Eenmaal thuis eerst koffie. Zo de dag kan beginnen!!

Liefs Zus en Trijntje