woensdag 13 december 2017

Wat begon met een paar schoenen





Daar liggen ze dan. Zomaar in een parkeervak langs de kant van de weg.
Waar komen ze vandaan? Van wie zijn ze geweest?
Horen ze bij degene die in het huis heeft gewoond?
Zijn ze dit vergeten of….

Is degene verhuisd…
Verhuisd naar een ander huis? Naar een verpleeghuis?
Is deze oude man misschien  gestorven.
Gestorven van ouderdom? Was hij ziek?
Was hij alleen of had hij lieve mensen om hem heen?
Zomaar op de straat liggen ze daar dan….
Zonder eigenaar, zonder doel, maar met een verhaal.

Wat is het verhaal achter deze schoenen.
Wat is het verhaal achter deze plek….

Drieëntachtig jaar. Een leven lang alleen geweest.
Geen vrouw, geen kinderen en weinig contact met de buurt.
Ja ze kennen hem wel.
Elke dag sleept hij zich voort naar de buurtsuper om een paar blikjes bier en een halfje wit te halen.
Elke dag opnieuw.
Tot vandaag….
Vandaag komt hij niet naar de supermarkt. Vandaag geen halfje wit en een paar blikjes bier.
Er is niemand die hem mist. Niemand die het opvalt.
Niemand ….
Ziek, doodziek ligt hij daar in zijn vervuilde bed.
De gordijnen dicht….
Geen mens die aanbelt, geen telefoon die rinkelt.
Te ziek om iemand te bellen, en ach, wie zou hij moeten bellen.

Tien dagen later twee dagen voor kerst.
Mensen rennen door de straten.
Druk  met het afvinken van hun lijstjes.
Nog even naar de slager, nog even langs de slijterij om de perfecte wijn voor bij dat heerlijke stukje kangoeroe
Niemand heeft oog voor wat er echt gebeurd is.
Niemand heeft gezien wat zich de afgelopen dagen in dat ene huis heeft afgespeeld.
Niemand wilde zijn tijd en energie daaraan besteden.

Totdat de krant uitkomt.
Daar staat het zwart op wit.
Hij is er niet meer.
te halen.
Alleen gestorven, zonder mensen om hem heen, zonder dat iemand hem mistte, zonder….
Die schoenen, een stille getuigen van verdriet, van eenzaamheid, van….
Wie heeft ze gezien? Wie heeft er bewust naar gekeken en is toen door gelopen?
Met wie heeft het echt iets gedaan.










Wat is het idee van kerst?
Rennen, vermoeid boven pannen staan om je uit te sloven voor dat ene vreselijk ingewikkelde recept.
Je zal en moet deze kerst toch indruk maken?

Gaat kerst niet om nieuw leven, om het kindje Jezus wat voor iedereen naar deze wereld kwam.
Ging het niet om omzien naar elkaar. Juist naar mensen die het zo hard nodig hebben?

Zullen we proberen om de komende dagen eens extra alert te zijn voor de dingen om ons heen waar we normaal zo snel mogelijk langs lopen.
zullen we eens iets minder hard door de supermarkt lopen en een praatje maken met degene die zo moederziel alleen door de winkel slentert.

Zullen we deze kerst eens proberen onze ogen te openen?
onze ogen te openen voor datgene wat en wie God allang heeft gezien?
Zullen wij met elkaar zeggen, “Heer open onze ogen voor datgene wat u wilt dat ik zien zal?”

Ik wens jullie een kerst met open handen en open ogen…..


Liefs Zus en Trijntje











Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Laat gerust een berichtje achter ....